- pusty śmiech
gdy patrzę teraz na to, co się stało.
Teraz, z perspektywy czasu, wszystko wygląda zupełnie inaczej.
Wszystko.
Teraz nie mogę uwierzyć, że wtedy podjęłam takie decyzje.
Jak nietrwałe emocje mną wtedy rządziły, że teraz tak inaczej na to patrzę?
- wściekłość
Że byłam zaślepiona, że nie widziałam tego, co widzę teraz.
Że pozwoliłam rządzić swoim życiem.
Już teraz trudno określić, czy to na pewno było serce, czy w 100% to był rozum.
Irracjonalne,
jaki człowiek jest ślepy, gdy jakieś tam emocje biorą górę,
jaki człowiek jest głupi, gdy w tym zaślepieniu każde słowo na tak popycha w tę maskaradę jeszcze bardziej,
jak człowiek potrafi się zacietrzewić, uprzeć, wpuścić w maliny.
Dla ułudy, która w zderzeniu z rzeczywistością nie ma szans i racji bytu.
Cieszę się, że w tym wszystkim udało mi się przejrzeć na oczy i z sukcesem odbudowywać świat.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz